ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ

'Εχω γίνει τεράστιος έχω βγει έξω απο το μπαλκόνι

αγκαλιάζω το αχνό φεγγάρι

-γιατί με τυραννάς μανάρι μου?-

έτσι περίεργα και ερωτικά φέρομαι 

μες στον καιρο της πλανητικής υπερθέρμανσης

-τη μιά μου λές ναι-

σαν γάτος αισθάνομαι που σε μυρίζω απ' την Βαρκελώνη

-και μετά σιγά σιγά-

μυρίζω εκείνο το άρωμα του

θανάτου 

-με σκοτώνεις-

και της ζωής μαζι

και η ψυχή μου έτσι

σιγά σιγά αποδράττει απ' το σεντόνι

……..

……

…

Μα έσβησε το ποίημα ξαφνικά.

Μήπως έγινε σεισμος και σκοτωσε τον ποιητή?
 Τέλειωσε η μπαταρία του επεξεργαστή?

Μην είναι η πρόωρη άνοιξη?

Μήπως έφαγαν τα όρνια τις σκέψεις του?

Μόνο δάκρυα